Yayi Kfir და მისი სამსახური Hel HaAvir-ში
სამხედრო ტექნიკა

Yayi Kfir და მისი სამსახური Hel HaAvir-ში

Kfir S-7 კუდის ნომრით 555, რომელსაც აქვს შესაბამისი სახელი "Sabtai" (სატურნი), რომელიც მიუთითებს 144-ე ნომერზე. მანქანა ზევით ატარებს რაფაელ პითონის 3 მოკლე დისტანციის მართვადი რაკეტებს.

IAI Kfir საბრძოლო თვითმფრინავის შექმნის მთავარი მიზეზი იყო ისრაელის სურვილი გამხდარიყო ნაწილობრივ მაინც დამოუკიდებელი საზღვარგარეთიდან საავიაციო აღჭურვილობის მიწოდებაში. ემბარგომ ისრაელში იარაღის ექსპორტზე, რომელიც საფრანგეთისა და ამერიკის ხელისუფლების მიერ იქნა მიღებული 1967 წელს ექვსდღიანი ომის დასრულების შემდეგ, ძალიან ნეგატიურად აისახა Hel HaAvir-ის (ისრაელის საჰაერო ძალების) საბრძოლო მზადყოფნის დონეზე.

საფრანგეთი, მოწინავე იარაღის გრძელვადიანი მთავარი მიმწოდებელი, ძირითადად, თვითმფრინავები და ვერტმფრენები (Ouragan, Magister, Mystere, Vautour, Super Mystere, Mirage III, Noratlas, Alouette II, Super Frelon) და უფრო მცირე რაოდენობით საბრძოლო მანქანების (AMX-13). მსუბუქი ტანკები), მან ოფიციალურად არასოდეს გააუქმა ემბარგო, ამიტომ Dassault Mirage 1967J თვითმფრინავი, რომელიც შეკვეთილი იყო 5 წლის ომამდე, მიუხედავად იმისა, რომ ისინი გადაიხადეს, არასოდეს მიაღწია ისრაელს. მართალია, Mirage-თან ერთად შემუშავებული IAI-ს Neszer თვითმფრინავის გაშვება შეუძლებელი იქნებოდა Dassault-თან ფართო თანამშრომლობის გარეშე, მაგრამ უნდა გვახსოვდეს, რომ ეს იყო კერძო ორგანიზაცია და ყველაფერი გაკეთდა მკაცრი კონფიდენციალურობის პირობებში. აშშ-ს ადმინისტრაციამ გააუქმა ემბარგო 1967 წლის ბოლოს, რამაც საშუალება მისცა McDonnel Douglas A-4H Skyhawk-ის თავდასხმის თვითმფრინავების მიწოდება დაეწყო. ამასთან, ამან პრობლემა გადაჭრა მხოლოდ მჭიდრო დამხმარე მანქანების კატეგორიაში, რომელშიც Skyhawks-მა აიღო დავალებები, რომლებიც ადრე ასრულებდა ფრანგული წარმოშობის თვითმფრინავებს - Mister IV და, უპირველეს ყოვლისა, უძველესი ქარიშხალი. ამასთან, ამან არ გააუმჯობესა ვითარება მრავალფუნქციური მანქანების კატეგორიაში, რომლებიც გამოიყენება როგორც სახმელეთო და საზღვაო სამიზნეებზე დარტყმისთვის, ასევე ქვეყნის საჰაერო თავდაცვისთვის, სადაც ომის შემდეგ დომინანტური Mirage IIICJ-ების ფლოტი მნიშვნელოვნად შემცირდა. მართალია, შეერთებულ შტატებში იმ დროს შესაძლებელი იყო ძალიან თანამედროვე McDonnell Douglas F-4E Phantom II თვითმფრინავების შეძენა, მაგრამ ისრაელში არ უნდა ყოფილიყო დამოკიდებული მხოლოდ უცხოეთიდან თვითმფრინავების იმპორტზე (რაც ყოველთვის რთულია როგორც პოლიტიკური, ასევე ფინანსური. მიზეზები) და გადაწყდა შესყიდვების დაბალანსება აშშ-ში ასევე კომპანიის საკუთარი საავიაციო ინდუსტრიიდან პროდუქციის მიწოდების გზით.

1967 წლის ოქტომბერში ისრაელის თავდაცვის სამინისტროში შეიქმნა საავიაციო პროექტების ახალი დეპარტამენტი, რომლის მთავარი ამოცანა იყო Dassault-თან შეთანხმების მიღწევა ისრაელში Mirage 5J თვითმფრინავების წარმოების ლიცენზირების უფლების მოპოვებაზე. 1967 წლის დეკემბერში თავდაცვის სამინისტროს წარმომადგენლები Hel HaAvir და ისრაელის თვითმფრინავების ინდუსტრია (IAI) შეხვდნენ Dassault-ის მენეჯმენტს ამ მიზნით. მოლაპარაკებების შედეგად ხელი მოეწერა შეთანხმებას IAI-სა და Dassault-ს შორის ისრაელში Mirage 5-ის თვითმფრინავების ლიცენზირებული წარმოების დაწყებაზე, რომელიც უნდა ღირდეს 74 მილიონი ფრანგული ფრანკი (დაახლოებით 15 მილიონი აშშ დოლარი მაშინდელი გაცვლითი კურსით). მიუხედავად იმისა, რომ საფრანგეთის მთავრობამ 1968 წლის ივნისში ოფიციალურად აუკრძალა Dassault-ს ისრაელში 50 Mirage 5J-ის წარმოების ლიცენზიის გაყიდვა, ფრანგული კომპანია - როგორც სრულიად კერძო კომპანია - არ თვლიდა ვალდებულად შეესრულებინა ემბარგო ამ კუთხით და განაგრძო თანამშრომლობა. , თუმცა მას შემდეგ ეს საიდუმლო იყო.

1968 წლის აგვისტოში ბენ-ამი გოუმ, თვითმფრინავების დიზაინის განყოფილების ხელმძღვანელმა, თავდაცვის სამინისტროს წარუდგინა ისრაელში თვითმფრინავების წარმოების ხუთწლიანი გეგმა. მისთვის არჩეული იყო სახელწოდება Ram (ებრაულად Grom), რომელიც თავდაპირველად განკუთვნილი იყო ლიცენზირებული Mirage 5J თვითმფრინავისთვის.

გალერეა

[ციკლონის სლაიდერი id=»სლაიდერი1″]

ახალი კომენტარის დამატება